Για όσους λατρεύουν το ρύζι όπως εγώ, το μυδοπίλαφο είναι ιδανικό! Ένα πιάτο απλοϊκό μα ονειρεμένο, βγαλμένο από τη θάλασσα και λουσμένο με αρώματα από τη φύση. Με καταγωγή από την Πόλη και τώρα πια σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, αυτό το πιλάφι ζωντανεύει γευστικές μνήμες μιας άλλης εποχής και ξεδιπλώνει μαγειρικά μυστικά για καλοφαγάδες και πιστούς της παραδοσιακής κουζίνας. Μια μικρή προσθήκη για να το κάνει «δικό μας» είναι οι κύβοι κολοκύθας,  που του προσδίδουν μια γλυκύτερη νότα, σαν αντίβαρο στην αλμυρή επίγευση της αυθεντικής συνταγής.

*Σε βαθύ τηγάνι τσιγαρίζουμε με ελάχιστο φυτικό λάδι ένα μεγάλο κρεμμύδι και μια σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένα, μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν διάφανα. *Ρίχνουμε 1/2 φλυτζάνι κολοκύθα προψημένη στον ατμό (υπάρχει στην αγορά) που έχουμε κόψει σε κύβους-ζάρια και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα μέχρι να μαλακώσει και να καραμελώσει η κολοκύθα και το κρεμμύδι. *Προσθέτουμε 3 φλυτζάνια ρύζι και 5 φλυτζάνια νερό, 2 κουταλιές ζωμό λαχανικών σε σκόνη, 2-3 πρέζες αλάτι και μια κουταλιά αλμυρό βούτυρο. * Κλείνουμε το καπάκι και μόλις κοχλάσει σβήνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να απορροφήσει τα υγρά και να μαλακώσει εντελώς, σαν πιλάφι. * Δεν χρειάζεται να είναι σπυρωτό. *Σε μια κατσαρόλα αχνίζουμε τα μύδια (με το κέλυφος, όπως στην παραδοσιακή συνταγή και λίγο μεγάλα σε μέγεθος) μέσα σε λευκό, ξηρό κρασί μαζί με 1-2 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φετούλες. *Όταν ανοίξει το κέλυφος τους σημαίνει ότι είναι έτοιμα και είναι φρέσκα (αν μείνουν κλειστά μην τα χρησιμοποιήσετε). *Ενώστε τα μύδια μαζί με το κρασί  τους με το ρύζι και προσθέστε χυμό από μισό λεμόνι, λίγο ξύσμα λεμονιού, 4 κουταλιές ελαιόλαδο, και 1 φλυτζάνι φρέσκο άνηθο, χοντροκομμένο. *Σερβίρετε το μυδοπίλαφο ζεστό-ζεστό, με μια φετούλα λεμόνι και επιπλέον άνηθο στο πλάι, για έξτρα ενισχύσεις!