Η NASA παρουσίασε μια νέα προσομοίωση που δημιούργησε με χρήση υπερυπολογιστή, η οποία παρέχει την πιο ρεαλιστική απεικόνιση που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα, για το πώς θα ήταν να ταξιδέψει κανείς μέσα σε μια μαύρη τρύπα!

Η προσομοίωση αναπτύχθηκε από τον αστροφυσικό Jeremy Schnittman στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και δοκιμάζει δύο διαφορετικά σενάρια: ένα όπου μια εικονική κάμερα ξεφεύγει οριακά από τον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας και ένα άλλο όπου διασχίζει αυτό το σημείο χωρίς επιστροφή, οδηγώντας στον αναπόφευκτο θάνατο. Το εγχείρημα αυτό έχει ως στόχο να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των αφηρημένων μαθηματικών και των απτών αποτελεσμάτων στο σύμπαν μας, ενισχύοντας την κατανόησή μας για ένα από τα πιο αινιγματικά φαινόμενα της φύσης.

Το εικονικό πείραμα ξεκινά με ένα ταξίδι 640 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη μαύρη τρύπα, πλησιάζοντας προοδευτικά μέχρι να παραμορφωθεί ο ίδιος ο χωροχρόνος. Στο ένα δραματικό σενάριο, η προσομοίωση απεικονίζει την κάμερα να ολοκληρώνει σχεδόν δύο τροχιές πριν τραβηχτεί μέσα στη μαύρη τρύπα, βιώνοντας τη θεωρητική ‘spaghettification’ διαδικασία σε μόλις 12,8 δευτερόλεπτα! Το άλλο σενάριο δείχνει την κάμερα να περιστρέφεται και να δραπετεύει από τη μαύρη τρύπα, προσφέροντας στους θεατές μια θεαματική διαφυγή από ένα από τα πιο θανατηφόρα αξιοθέατα του σύμπαντος.

Οι μαύρες τρύπες, απομεινάρια τεράστιων άστρων που κατέρρευσαν υπό την ίδια τους τη βαρύτητα, συνεχίζουν να ιντριγκάρουν τους επιστήμονες με τις ακραίες πυκνότητές τους και τα μυστήρια που βρίσκονται πέρα από τους ορίζοντες γεγονότων τους. Σε αυτά τα όρια, οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο ισχυρές που τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να διαφύγει, καθιστώντας τις αόρατες και σε μεγάλο βαθμό ανεξιχνίαστες με τις σημερινές τεχνολογίες μας. Αυτό το έντονο περιβάλλον δημιουργεί ένα μοναδικό σκηνικό για την προσομοίωση, η οποία απεικονίζει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο η ύλη και το φως συμπεριφέρονται κάτω από τέτοιες ακραίες συνθήκες.

Οι προσομοιώσεις βασίζονται σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα παρόμοια με την Sagittarius A* που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας. Η επεξεργασία έγινε στον υπερυπολογιστή Discover της NASA και χρειάστηκαν πέντε ημέρες για να δημιουργηθούν 10 terabytes δεδομένων συνολικά.

Ακολουθούν τα εν λόγω εντυπωσιακά βίντεο: