Το συνέδριο που διοργάνωσε πριν από λίγες εβδομάδες στην ανακαινισμένη αίθουσα του Ωδείου Αθηνών ο Αλέξης Τσίπρας είχε σαφέστατα πολιτικές προεκτάσεις. Το θέμα του ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών ωστόσο απώτερος στόχος του ήταν να καταδειχθεί πολύ πριν τις γαλλικές εκλογές η αναγκαιότητα της συνεννόησης των δυνάμεων της κεντροαριστεράς προς αυτή την κατεύθυνση.

Εξού και η παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στο ακροατήριο. Πέρασε μάλλον απαρατήρητο αλλά στις πρώτες σειρές του συνεδρίου σε περίοπτη θέση και σε απόσταση ασφαλείας από τον προκάτοχό της Προκόπη Παυλόπουλο αλλά κοντά στον Διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά καθόταν η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαρόπουλου της οποίας οι σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα είχαν περάσει από πολλές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας.

Μάλιστα ο φακός συνέλαβε την κυρία Σακελλαρόπουλου να κάνει μία κίνηση που έμοιαζε με δειλό χειροκρότημα, υποψία χειροκροτήματος, όταν ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας. Πίσω από αυτό το μικρό χειροκρότημα υπάρχει μεγάλο παρασκήνιο.

Η χειρότερη σε δημοτικότητα από συστάσεως του θεσμού πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ την φιλοδοξία της να επανεκλεγεί στο αξίωμα στο οποίο ως γνωστόν την πρώτη φορά εξελέγη με διακομματική στήριξη. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ την γνώριζε και για την προαγωγή στη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας μαζί με τον φίλο της Μιχάλη Πικραμμένο σε θέση Αντιπροέδρου (τότε) υποσκέλισε πάρα πολλούς συναδέλφους της στην επετηρίδα.

Η κυρία Σακελλαρόπουλου μάλιστα είχε πρωταγωνιστήσει σε παρεμβάσεις στον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο το καλοκαίρι του 2019 προκειμένου να αποδεχθεί ο ανώτατος αρχών κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου να προαχθεί αντισυνταγματικώς η Ειρήνη Καλού, εκλεκτή τότε του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Εστία της Κυριακής» η κυρία Σακελλαρόπουλου παίζει τα χαρτιά της και με τις δύο παρατάξεις προκειμένου να επανεκλεγεί στο αξίωμα της σε συνδυασμό με τις άριστη σχέση που καλλιεργεί με τον ξένο παράγοντα καθώς για για όσους το ξεχνούν ήταν η πρώτη που επικοινώνησε με τον πρόεδρο Ζελένσκι κάθ υπόδειξη των Αμερικανών τον Οκτώβριο του 2021 πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Η Πρόεδρος έχει αναπτύξει καλή σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και με την οικογένεια του αλλά έχει ισχυρή ανασφάλεια για το αν θα την προτείνει ξανά για το αξίωμα πρώτον λόγω των εσωτερικών αντιδράσεων που υπάρχουν στη Νέα Δημοκρατία μετά τις συμμετοχή της στα γνωστά επινίκια για το γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών και δεύτερον γιατί δεν γνωρίζει αν τον κρίσιμο χρόνο ο κύριος Μητσοτάκης θα είναι πρωθυπουργός ή θα έχει μετακομίσει προαχθείς στις Βρυξέλλες.

Παρα ταύτα τις νύχτες τον προηγούμενο μήνα επιδόθηκε σε υπερωρίες σε γνωστά θεσμικά κτίρια των Αθηνών προκειμένου να πείσει τον κύριο πρωθυπουργό ότι αξίζει μία δεύτερη θητεία. Αλλά εκείνος μέχρι στιγμής της έχει εκφράσει την ικανοποίηση του για το γεγονός ότι ασκεί καλά τα καθήκοντα της ωστόσο έχει περιοριστεί στο αόριστο «από το φθινόπωρο, βλέπουμε».

Η κυρία Σακελλαροπούλου είχε πάρα πολλές αδυναμίες στην άσκηση του θεσμικού της ρόλου αλλά είναι ένας πείσμων άνθρωπος που δεν εγκαταλείπει. Έτσι όπως πληροφορείται η «Εστία της Κυριακής» έχει ρίξει τελευταία τα δίχτυα της στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να είναι κοινή υποψήφια τους για την προεδρία της Δημοκρατίας και να πιεστεί έτσι το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία να συρθεί στην εκ νέου εκλογή της.

Εκτός από την παρουσία της στο συνέδριο του Αλέξη Τσίπρα έχει καλλιεργήσει όλα αυτά τα χρόνια προσωπική σχέση με τον «Νίκο», όπου Νίκος εννοείται ο Νίκος Ανδρουλάκης ενώ σε αντίστοιχη πορεία βρίσκεται για τον Στέφανο Κασσελάκη. Ενώ δεν παίρνουν απαρατήρητες και οι εκλεκτικές σχέσεις της και με το δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα.

Η ιστορία βεβαίως μπορεί να επαναληφθεί καθώς τον Μάιο του 1990 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός της εποχής του απέναντι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή που πρότεινε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για πρόεδρο της Δημοκρατίας πρότειναν ως κοινό υποψήφιο τους τον Αρεοπαγίτη Χρήστο Σαρτζετάκη του οποίου η θητεία ειδικά στα εθνικά θέματα είχε πολύ καλύτερη ανάγνωση μετά την ολοκλήρωση της θητείας του σε σύγκριση με αυτή της κυρίας Σακελλαρόπουλου. Αλλά εδώ δεν πρόκειται γι’ αυτό.

Η Πρόεδρος θέλει να χρησιμοποιήσει το κάποτε μισητό ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ως ενιαία κεντροαριστερά για να πιέσει το σύνολο του πολιτικού συστήματος της νέας αριστεράς περιλαμβανομένης (με εξαίρεση τα μικρότερα δεξιά κόμματα και το ΚΚΕ) για να υποστηρίξουν την επανεκλογή της στο αξίωμα.

Για το σκοπό αυτό ενημερώνεται με ενδιαφέρον για τις πληροφορίες ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασελάκης σε μία από τις συνεδριάσεις της πολιτικής Γραμματείας του είχε προτείνει στα μέλη της να στείλει επιστολή στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη για να αναλάβουν τα δύο κόμματα σειρά πρωτοβουλιών σε κοινά θέματα στο κοινοβούλιο αλλά και σε θεσμικά στο μέλλον.

Ωστόσο επειδή δεν είναι αρκετά έμπειρη από πολιτική φαίνεται να αγνοεί ένα βασικό κανόνα. Ότι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα ακόμη κι αν παραμείνει πρωθυπουργός και δεν μετακομίσει στις Βρυξέλλες ο Κυριάκος Μητσοτάκης τυχόν πρόταση για να ανανεωθεί η θητεία της όση κάλυψη κι αν έχει από την αντιπολίτευση αλλά κι από ένα ευρύ σύστημα συμφερόντων ελληνικών και διεθνών μπορεί να αποτελέσει την αφορμή αναλόγως της πολιτικής ατμόσφαιρας της περιόδου εκείνης, (προσοχή την αφορμή λέμε όχι στην αιτία) για την διάσπαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας πάνω στην ψηφοφορία.

Και δε μιλάμε για την διάσπαση της κοινοβουλευτικής ομάδας ενός κόμματος αλλά για την διάσπαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Ο πρόεδρος ως πολιτειακός παράγων ενώνει ! Δεν διχάζει και σίγουρα δεν αποτελεί την αφορμή η εκλογή του για να προκληθεί κρίση πολιτικής σταθερότητας στην πατρίδα.

Ήδη αμέσως μετά τις ευρωεκλογές βουλευτές και υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας οι οποίοι διατηρούν προσωπικές σχέσεις με τον Αντώνη Σαμαρά όπως ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης και ο Νότης Μηταράκης αλλά και ο βουλευτής Γιώργος Βλάχος προσωπικός φίλος του Κώστα Καραμανλή έχουν θέσει ευθέως ζήτημα Σακελλαρόπουλου προειδοποιώντας την κυβέρνηση να μη θεωρεί δεδομένη την ψήφο τους.

Και επειδή το παράδειγμα της διαφοροποίησης σε ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας με πολιτικό σκεπτικό το έχει δώσει πρώτος ο ίδιος ο πρωθυπουργός απορρίπτοντας την υποψηφιότητά του Προκόπη Παυλόπουλου είναι πολύ δύσκολο στο Μαξίμου να κάνει παρατηρήσεις στους συγκεκριμένους βουλευτές αλλά και στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος πρόσφατα έβαλε από το πολεμικό μουσείο εμμέσως κατά της Προέδρου της Δημοκρατίας για την συμμετοχή της στα γλέντια.

Αγνοώντας τους κώδικες της συντηρητικής παράταξης η κυρία Σακελλαροπούλου έκανε το κρίσιμο λάθος που την ενέπλεξε στα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας: με τη συμμετοχή της τα επινίκια και στο γλέντι για το γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών για το οποίο αργότερα συνεργάτες της έλεγαν με δυσφορία ότι δεν το προκάλεσε εκείνη αλλά μετά τη Βουλή προσήλθε απρόσκλητος δήθεν στο τραπέζι της στο οινοπωλείο ο Άκης Σκέρτσος και ο Αλέξης Πατέλης.

Η κυρία Σακελλαρόπουλου στην πραγματικότητα συμπρωταγωνίστησε σ’ αυτό που εσωτερικά στην δημοκρατία χαρακτηρίζεται… ως μετάλλαξή της. Το ανέφερε άλλωστε και ο Αντώνης Σαμαράς. Αλλά αποστολή του προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι να συναγελάζεται δημοσίως με υπουργό και πρωθυπουργικό σύμβουλο χαλαρά και να πανηγυρίζουν για ψηφισμένο νομοσχέδιο της κυβέρνησης συμβάλλοντας στην μετάλλαξη της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του συντηρητικού κόμματος της πατρίδας μας.

Ανεξαρτήτως όλων αυτών όμως το ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πολύ δύσκολο γρίφος για να το διακρίνει κανείς από τόσο πολύ νωρίς καθώς δεν υπάρχουν τα δεδομένα. Κανείς δεν ξέρει ποιος θα υποδείξει τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αν η κυρία φον ντερ Λάυεν χάσει την ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο ο κύριος Μητσοτάκης μπαίνει αμέσως στο κάδρο των υποψηφιοτήτων για το ευρωπαϊκό αξίωμα και δεδομένου ότι πιθανόν οι διαδικασίες για την αντικατάσταση του στην πρωθυπουργία μπορεί να αποβούν αργόσυρτες με εκλογή από τη βάση τον προσεχή Σεπτέμβριο τότε αυτές οι αποφάσεις και πίσω θα πάνε αλλά κι από τον επόμενο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας θα ληφθούν.

Το αυτό ισχύει και για την πρόταση της κεντροαριστεράς. Όταν θα ολοκληρωθούν οι εσωκομματικές διαδικασίες εκλογής του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο και αναλόγως του νικητή θα κριθεί αν θα προχωρήσει το εγχείρημα της ενιαίας κεντροαριστεράς που επιθυμεί ο κύριος Τσίπρας ως πρόεδρος του ενιαίου κόμματος με συνιστώσες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥΡΙΖΑ κατά τα πρότυπα του ενιαίου συνασπισμού του 89. Και μετά θα ληφθεί απόφαση για την τυχόν κοινή υποστήριξη όλων των κομμάτων που συγκροτούν το νέο ενιαίο φορέα στην υποψηφιότητα της κυρίας Σακελλαροπούλου.

Όποιος όποια κι αν είναι όντως ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να συσπειρώνει πραγματικά και να ενώνει τον ελληνικό λαό, να έχει την εμπιστοσύνη του καθώς η προσεχής πενταετία θα είναι γεμάτη από προκλήσεις συγκρούσεων που θα μεταφερθούν στην γειτονιά μας και θα καταστήσουν εκ των πραγμάτων σημαντικό τον ρόλο του προέδρου ιδιαιτέρως στο πολιτικό μας σύστημα.

Η παπανδρεϊκή πολιτική καταγωγή του αξιού δικαστή πατρός της Σακελλαρόπουλου και οι περγαμηνές της ιδίας της κυρίας Σακελλαροπούλου στο Ρήγα Φεραίο σε αυτή την περίπτωση δε φτάνουν. Οι καιροί απαιτούν περισσότερα.

Πηγή: Εφημερίδα «Εστία» / Μανώλης Κοττάκης