Ρώσοι υπήκοοι συνελήφθησαν στη Γερμανία με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν επίθεση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Άγγλοι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι Ρώσοι πράκτορες του Βλαντίμιρ Πούτιν πυρπόλησαν μια αποθήκη που περιείχε βοήθεια για την Ουκρανία.

Η Σουηδία ερευνά υποτιθέμενες πράξεις δολιοφθοράς που υποστηρίζονται από τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Η τσεχική κυβέρνηση κατηγορεί τη Μόσχα ότι σαμποτάρει και τους σιδηροδρόμους της. Η Εσθονία, εν τω μεταξύ, φέρεται να έχει αποκαλύψει μια σειρά από ρωσικά οικόπεδα στο έδαφός της. Ρωσικά πλοία είναι ύποπτα ότι στόχευαν καλώδια επικοινωνίας και αιολικά πάρκα στη Βόρεια Θάλασσα. Τώρα, η Μόσχα μπορεί να εμπλέκεται σε ύποπτες πυρκαγιές – συμπεριλαμβανομένης μιας που έπληξε ένα εμπορικό κέντρο – στην Πολωνία. Ο κατάλογος των καταγγελιών συνεχίζεται.

Η Ρωσία φυσικά αρνείται οποιαδήποτε ενοχή, αλλά όπου υπάρχει τόσος καπνός – κυριολεκτικά ή μεταφορικά – υπάρχει πιθανώς κάποια φωτιά. Όπως είπε ο πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλας, η Ρωσία φαίνεται να διεξάγει έναν «σκιώδη πόλεμο» εναντίον της Ευρώπης – μια εκστρατεία που αποσκοπεί να αποδυναμώσει τη δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία ή τουλάχιστον να τιμωρήσει τις ευρωπαϊκές χώρες που την παρέχουν. Με αυτόν τον τρόπο, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δίνει επίσης μια προεπισκόπηση της υπερ-αγανακτισμένης, ασύμμετρα επιθετικής Ρωσίας που θα αναδυθεί από τον τρέχοντα πόλεμο.

Ανεξάρτητα από τις απώλειες που έχει υποστεί η Μόσχα στην Ουκρανία, ανεξάρτητα από το πού θα βρίσκονται οι πρώτες γραμμές όταν τελειώσουν οι μάχες, η Ρωσία θα εξακολουθεί να καταλαμβάνει το ένα όγδοο της γης στη γη και θα εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο σημαντικούς γεωπολιτικούς παράγοντες. Η συμπεριφορά του θα διαμορφώσει το περιβάλλον ασφαλείας στην Ευρώπη και πολύ πέρα ​​από αυτήν.

Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φοβούνται ότι ο Πούτιν οραματίζεται ήδη νέους πολέμους: ο υπουργός Άμυνας της Δανίας ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να επιτεθεί σε ένα από τα ευρωπαϊκά μέλη του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου εντός τριών έως πέντε ετών.

Μην απορρίπτετε εντελώς αυτό το σενάριο. Ο Πούτιν στρατιωτικοποιεί τη ρωσική κοινωνία και ανεβάζει την αμυντική παραγωγή σε επίπεδα ρεκόρ. Αν αμφέβαλλε για τη δέσμευση της Αμερικής στην Ευρώπη -ίσως επειδή είχε εκλέξει για άλλη μια φορά έναν πρόεδρο που χλευάζει συνεχώς το ΝΑΤΟ- μπορεί να μπει στον πειρασμό να πραγματοποιήσει μια επίθεση συντριβής, ίσως κατά των κρατών της Βαλτικής, για να δείξει πόσο κούφια ήταν η συμμαχία γίνομαι. Ωστόσο, εκτός από αυτό, μια συμβατική ρωσική επίθεση στην Ευρώπη φαίνεται απίθανη.

Ο Πούτιν χρειάστηκε να κινητοποιήσει τόσο πολύ ανθρώπινο δυναμικό και υλικό επειδή ο στρατός του έχει υποστεί τέτοια βάναυση φθορά στην Ουκρανία. Ακόμη και μετά το τέλος αυτού του πολέμου, οι ρωσικές δυνάμεις θα πρέπει να καταλάβουν οποιοδήποτε ουκρανικό έδαφος εξακολουθούν να ελέγχουν. Επιπλέον, όσο οι ΗΠΑ παραμένουν αφοσιωμένες στο ΝΑΤΟ, ο Πούτιν γνωρίζει ότι μια επίθεση στα μέλη του κινδυνεύει να ξεκινήσει έναν πόλεμο που θα έχανε τελικά. Πιο πιθανό, λοιπόν, είναι μια εντελώς αδίστακτη, περιστασιακά βίαιη Ρωσία – αλλά αυτή που βασίζεται κυρίως σε ασύμμετρες τακτικές για να αποδυναμώσει μια συμμαχία που δεν μπορεί να νικήσει κατά μέτωπο.

Ο Πούτιν έχει σίγουρα το κίνητρο. Υποστηρίζει ότι η Δύση διεξάγει ήδη έναν «πραγματικό πόλεμο», με σκοπό να ταπεινώσει τη Ρωσία και να καταστρέψει το καθεστώς του. Χρησιμοποίησε τον τρέχοντα πόλεμο για να ριζοσπαστικοποιήσει τη χώρα του – για να την καθαρίσει από φιλελεύθερα, μετριοπαθή στοιχεία, για να κατηχήσει εφήβους και ακόμη και μικρά παιδιά σε ακραίο εθνικισμό, για να δημιουργήσει ένα σύστημα προσανατολισμένο προς την αντιπαράθεση με τον έξω κόσμο. Έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα εχθρότητας προς τις χώρες που βοηθούν την Ουκρανία να σκοτώσει τα ρωσικά στρατεύματα. Και έχει πολλά αντισυμβατικά μέσα για να εκδικηθεί.

Η Ρωσία έχει εδώ και καιρό διαπράξει «επιθέσεις» στην Ευρώπη: Ήδη από το 2014, Ρώσοι πράκτορες προφανώς σαμπόταραν τσέχικες αποθήκες πυρομαχικών που περιείχαν όπλα με προορισμό την Ουκρανία. Το καθεστώς του έχει καλλιεργήσει εγκληματίες και ριζοσπάστες ως πληρεξούσιους. Έχει εργαλειοποιήσει τη μετανάστευση σπρώχνοντας πρόσφυγες πέρα ​​από τα σύνορα στην Ευρώπη. Έχει χρησιμοποιήσει ονομαστικά μη στρατιωτικές δυνατότητες, όπως μηχανότρατες, για να επιτεθεί σε πολύτιμες υποθαλάσσιες υποδομές.

Για χρόνια, η Μόσχα υποστήριξε επίσης απόπειρες πραξικοπήματος και δολοφονικές συνωμοσίες σε χώρες από το Μαυροβούνιο έως τη Γερμανία. Κατά καιρούς, απλώς έχει μετακινήσει ή απειλεί να μετακινήσει τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά του με γειτονικά κράτη. Προσθέστε τις μεγάλες δυνατότητες πολιτικού πολέμου της Ρωσίας – επιχειρήσεις επιρροής, κυβερνοεπιθέσεις και άλλα μέσα ανάμειξης – και ο Πούτιν έχει όλα όσα χρειάζεται για μια επίθεση χαμηλής έντασης κατά της Δύσης.

Για να γίνουμε σαφείς: δεν πρόκειται απλώς για κάποια εκστρατεία παρενόχλησης, για κάποιο είδος γεωπολιτικού τζαρτζαρίσματος. Αυτές οι τακτικές διαβρώνουν την κυριαρχία των δυτικών χωρών και αναστατώνουν την πολιτική τους.

Βασικά, αποδεικνύουν ότι οι αμυντικές εγγυήσεις του ΝΑΤΟ δεν μπορούν απαραίτητα να εμποδίσουν τη Ρωσία από το να διαπράττει περιστασιακά βίαιες, αν είναι οιονεί συγκαλυμμένες, επιθετικές ενέργειες στην Ευρώπη. Και εδώ, οι υψηλές δυνατότητες ενισχύουν τις τακτικές κάτω από το όριο: το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, το οποίο ο Πούτιν συνήθως διατρανώνει, βοηθά στην αποτροπή μιας πιο δυναμικής αντίδρασης της Δύσης.

Πριν από δύο χρόνια, έγραψε το Bloomberg ότι η Ρωσία μπορεί να γίνει μια «Τεχεράνη στον Βόλγα» – ένα αποδυναμωμένο αλλά ολοένα και πιο μαχητικό καθεστώς που χρησιμοποιεί πληρεξούσιους και άλλα μη παραδοσιακά εργαλεία. Αν μη τι άλλο, αυτού του είδους η Ρωσία διαμορφώνεται τώρα ακόμη πιο γρήγορα από ό,τι περίμενα.

Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να συνεχίσει να επανεξοπλίζεται ενάντια σε μια ομολογουμένως ρεβιζιονιστική, έντονα κινητοποιημένη Ρωσία, μόνο και μόνο για να διασφαλίσει ότι η πλήρης αντιπαράθεση με τη συμμαχία παραμένει ένα πολύ κακό στοίχημα. Ωστόσο, πρέπει επίσης να προετοιμαστεί για έναν μακροχρόνιο αγώνα στη σκιά, στον οποίο μια πληγωμένη Ρωσία βρίσκει δημιουργικούς τρόπους να εξοντώνει τους εχθρούς της. Αυτού του είδους ο ψυχρός πόλεμος θα είναι αρκετά προκλητικός – ακόμα κι αν η Δύση μπορέσει να κρατήσει την αντιπαράθεσή της με τον Πούτιν από το να γίνει καυτή.

Με πληροφορίες από Bloomberg