Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso παραχώρησε η Μαντώ, η οποία αναφέρθηκε στη στιγμή που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή της, τις αντιδράσεις θαυμασμού του κόσμου προς το πρόσωπό της, αλλά και τη Eurovision.

Εχεις δώσει συναυλίες σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Ποια ήταν η στιγμή που ένιωσες δέος πάνω στη σκηνή έχοντας τον κόσμο απέναντί σου;

Όταν έπαιξα στη Νέα Υόρκη, στο Madison Square Garden, μαζί με τον Δημήτρη Μητροπάνο, με τον οποίο κάναμε τότε περιοδεία στις ΗΠΑ και ήταν από κάτω περίπου 15.000 θεατές και κρατούσαν όλοι ελληνικές σημαίες. Αυτό είναι κάτι που δεν είχα βιώσει ποτέ ξανά μέχρι τότε, πραγματικά αισθάνθηκα δέος και έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.

Υπήρξαν ποτέ ακραίες αντιδράσεις θαυμασμού προς το πρόσωπό σου, σε σημείο να φοβηθείς;

Σε σημείο να φοβηθώ, όχι. Έχουν υπάρξει όμως κάποιες ακραίες εκφράσεις θαυμασμού, όπως να έχουν κάνει τατουάζ με το πρόσωπό μου, να θέλουν ένα κομμάτι από το ρούχο μου ή μια τούφα από τα μαλλιά μου, να μην μπορώ να φύγω από συναυλία λόγω του πλήθους, τέτοια πράγματα…

Κεφάλαιο Eurovision. Τι κρατάς και τι πετάς από τη συμμετοχή σου με το «Never let you go» το 2003…

Κρατάω τα πάντα, θεωρώ πως ήταν μια μαγική στιγμή στην καριέρα μου, μια εμπειρία συγκλονιστική που αξίζει πραγματικά να τη ζήσει κάθε καλλιτέχνης. Γενικά μου άρεσε πολύ, απλά θα ήθελα να υπήρχε μεγαλύτερη υποστήριξη όσον αφορά τη συμμετοχή μας τότε. Από κει και πέρα εγώ είμαι καλλιτέχνις και πήγα να ερμηνεύσω, γι’ αυτό και επέλεξα ένα κομμάτι το οποίο μπορούσε να αναδείξει τις φωνητικές μου ικανότητες και όχι κάτι που να ήταν, ας πούμε, γραμμένο για Eurovision.