Ένα αποτυχημένο σχέδιο που δημιουργήθηκε για να απομακρυνθεί μια τεράστια φάλαινα έμεινε στην ιστορία για τους λάθους λόγους.

Στα χρονικά των περίεργων γεγονότων, η έκρηξη της φάλαινας του Όρεγκον το 1970 ξεχωρίζει ως ένα πραγματικά παράξενο και αξέχαστο θέαμα. Στις 12 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, οι κάτοικοι της Φλόρενς του Όρεγκον έζησαν μια τρομακτική στιγμή όταν κομμάτια κρέατος και λίπους έπεφταν από τον ουρανό, αφήνοντας πίσω της μια σκηνή σουρεαλιστικού χάους.

Το έπος ξεκίνησε λίγες ημέρες νωρίτερα, όταν μια τεράστια φάλαινα μήκους 13 μέτρων και βάρους οκτώ τόνων ξεβράστηκε στην παραλία. Ανησυχώντας για το δύσοσμο κουφάρι και τους πιθανούς κινδύνους για την ασφάλεια που εγκυμονούσε, το Υπουργείο Μεταφορών του Όρεγκον ανέλαβε την απομάκρυνσή του.

Ο μηχανικός αυτοκινητοδρόμων, George Thornton, ήταν εκείνος που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Αποφασισμένος να ξεφορτωθεί το κουφάρι με γρήγορο και αποφασιστικό τρόπο, ο Thornton επινόησε ένα σχέδιο που έμεινε στην ιστορία.

Η απόφαση να χρησιμοποιήσει εκρηκτικά δεν ελήφθη ελαφρά τη καρδία. Επιλέχθηκε μισός τόνος δυναμίτη, ενώ έγιναν διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες πυρομαχικών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για να εξασφαλιστεί η ασφαλής πυροδότηση. Τα εκρηκτικά τοποθετήθηκαν στρατηγικά στη χερσαία πλευρά της φάλαινας, με την ελπίδα ότι τα περισσότερα από τα συντρίμμια θα προωθούνταν στη θάλασσα, αφήνοντας τους πτωματοφάγους να χειριστούν τα υπόλοιπα.

Ο δημοσιογράφος Paul Linnman του KATU βρέθηκε επί τόπου για να καλύψει το γεγονός, αρχικά διστακτικός αλλά τελικά γοητευμένος από την προοπτική να γίνει μάρτυρας ενός τόσο μοναδικού θεάματος. Δεν ήξερε ότι η έκρηξη θα γινόταν μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές στην ιστορία της τηλεόρασης.

Καθώς ο δυναμίτης πυροδοτήθηκε, οι θεατές έτρεχαν να καλυφθούν καθώς κομμάτια από το λίπος έπεφταν πάνω τους. Ως εκ θαύματος, κανείς δεν τραυματίστηκε.