Ένας άνδρας βρίσκεται νεκρός στο ισόγειο μιας αθηναϊκής πολυκατοικίας. Το περιβάλλον είναι συνηθισμένο και οικείο, όχι όμως και το γυμνό σώμα του θύματος. Διότι πάνω του κάποιος έχει γράψει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα -και μάλιστα με αίμα.

Σαν εξαιρετικό υπόδειγμα σύγχρονης γραφής, ως προς το ύφος και κυρίως το ρυθμό, η αφήγηση του Δώρου Αντωνιάδη στο συγκεκριμένο αστυνομικό μυθιστόρημα θα μπορούσε να αποτελεί τον ορισμό του καταιγιστικά γρήγορου -ή, αλλιώς, του «σπιντάτου». Ιδού ένα μικρό δείγμα: «Φτάνουμε στην πόρτα του σπιτιού στο Κάτω Χαλάνδρι και μπαίνουμε μέσα. Στο χολ βλέπω μια γυναίκα. Όμορφη. Αθλητικό κορμί, πρόσωπο ακόμα δεν μπορώ να δω. Είναι σκυμμένη. Δείχνει προσηλωμένη σε κάτι. Έχει κόκκινο λαμπερό μαλλί, σπαστό μακρύ, πιασμένο κότσο. Φοράει γκρι σκούρο κολάν με ανακλαστικά και ένα τεχνικό ισοθερμικό κόκκινο φωσφοριζέ μπουφάν. Της αρέσει το τρέξιμο στους δρόμους. Συγκεκριμένα το βραδινό τρέξιμο. Πίσω της βλέπω τρομαγμένο να κουρνιάζει ένα σκυλί. – ‘Χμ, η κυρία Καλογήρου;- ξεροβήχω. ‘Πέτρος Ελευθεριάδης. Είμαι ο υπεύθυνος των ερευνών’, της λέω και απλώνω το χέρι μου». Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ένας αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, ο οποίος έχει μόλις υποβάλει την παραίτησή του από το Σώμα. Παρόλ’ αυτά, οι συνάδελφοί του ζητούν τη βοήθειά του κι εκείνος δεν αρνείται να αναλάβει, σαν αποχαιρετιστήρια υπόθεση στην καριέρα του, τη εξιχνίαση μιας μυστηριώδους δολοφονίας. Στην προσπάθειά του να διαλευκάνει το έγκλημα, ο αστυνόμος εμπλέκεται σε μια ιστορία πολύ πιο σκοτεινή και περίπλοκη, η οποία τον οδηγεί πίσω στο παρελθόν. Για να βρει τον δράστη, ο Πέτρος Ελευθεριάδης θα αναγκαστεί να υπερβεί κάθε όριο γνώσης και εμπειρίας, καθώς οι γρίφοι που καλείται να λύσει ξεπερνούν οτιδήποτε είχε συναντήσει προηγουμένως. Μοιραία, η ζωή του θα αλλάξει άρδην, από μια σειρά αλλεπάλληλων εκπλήξεων και ανατροπών, τις οποίες ο αναγνώστης παρακολουθεί κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα. 

Αυτή την Κυριακή το καθηλωτικό βιβλίο «Στο μάτι του ταύρου» του Δώρου Αντωνιάδη είναι στο ΘΕΜΑ.