Αναφορές σε δηλώσεις του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, τις οποίες χαρακτηρίζει ψευδείς, κάνει σε δελτίο τύπου ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σταϊκούρας, παραθέτοντας συγχρόνως τις ενέργειες που έγιναν και γίνονται από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να μπορέσει να συνεχίσει η νικελοβιομηχανία.

Διαβάστε το δελτίο τύπου:

«Για μία ακόμη φορά, το τελευταίο χρονικό διάστημα, το Σωματείο Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, στο οποίο Πρόεδρος είναι Υποψήφιος Βουλευτής και Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, αναπαράγει ψευδείς αναφορές ως προς το πρόσωπό μου.

Την σκυτάλη πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο οποίος αναφέρεται σε δήθεν δηλώσεις μου για τη ΛΑΡΚΟ, οι οποίες όμως δεν έγιναν.

Και τούτο απλά γιατί δεν έχω κάνει δηλώσεις επί του θέματος τους τελευταίους μήνες.

Άλλωστε, εύκολα αποδεικνύεται αν ανατρέξει κανείς στις δημόσιες τοποθετήσεις μου.

Συνεπώς, οι προαναφερόμενοι φαίνεται ότι έχουν πάρει διαζύγιο με την αλήθεια και την πραγματικότητα.

Θα επαναλάβω, όπως δημόσια έπραξα στις 28 Μαρτίου 2024, τις υπαρκτές δυσκολίες που υπάρχουν στις διαδικασίες επιβίωσης της ΛΑΡΚΟ.

Κάτι που είναι γνωστό στους ίδιους τους εργαζόμενους, σε συναντήσεις μας, τα προηγούμενα χρόνια.

Επειδή όμως τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια, και η αξιοπιστία όλων μας είναι διαχρονικά γνωστή, μου δίνεται η ευκαιρία να υπενθυμίσω ορισμένες αλήθειες.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το 2019, παρέλαβε και κλήθηκε να διαχειριστεί μια οικονομικά μη βιώσιμη κατάσταση, αποτέλεσμα συσσώρευσης αρνητικών αποτελεσμάτων, κακής οικονομικής διαχείρισης πολλών ετών και απραξίας της προηγούμενης Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Συγκεκριμένα:

​1ον. Τα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας, το 2019, ήταν μηδενικά.

2ον. Λόγω συσσωρευμένων ζημιών και διαδοχικών ζημιογόνων χρήσεων, η αρνητική καθαρή θέση της εταιρείας αυξήθηκε από τα -160 εκατ. ευρώ στις αρχές του 2015, στα -407 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2019.

Δηλαδή, η εταιρεία λειτουργούσε – επί χρόνια – με αρνητικά ίδια κεφάλαια κινήσεως, βασιζόμενη στην καθυστερημένη εξόφληση των υποχρεώσεών της.

3^ον. Την 5ετία 2015-2019, σωρεύθηκαν χρέη ύψους περίπου 260 εκατ. ευρώ.

Οι ζημιές της εταιρείας ανήλθαν στα 99 εκατ. ευρώ το 2019.

Τα προηγούμενα έτη, τα αποτελέσματα της εταιρείας ήταν -30 εκατ. ευρώ το 2015, -68 εκατ. ευρώ το 2016, -6 εκατ. ευρώ το 2017 και -57 εκατ. ευρώ το 2018.

4^ον. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ΛΑΡΚΟ προς προμηθευτές, εργολάβους, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και άλλους άγγιζαν τα 500 εκατ. ευρώ.

Η μεγαλύτερη οφειλή αφορούσε τη ΔΕΗ.

Αυτή η οφειλή από 144 εκατ. ευρώ το 2012, ανήλθε στα 242 εκατ. ευρώ το 2016, και εκτοξεύθηκε στα 351 εκατ. ευρώ στις αρχές του 2020.

Γι’ αυτό και η ΔΕΗ απέστειλε διαδοχικά εξώδικα στην εταιρεία, με ημερομηνίες 21 Ιανουαρίου 2020 και 29 Ιανουαρίου 2020, προγραμματίζοντας διακοπή ηλεκτροδότησης της εταιρείας στις 17 Φεβρουαρίου 2020. Δηλαδή, ουσιαστικά, κλείσιμο της εταιρείας!

5^ον. Η Ελλάδα, στις 21 Ιανουαρίου 2022, καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με τις αποφάσεις περί παράνομων κρατικών ενισχύσεων προς τη ΛΑΡΚΟ, ύψους 136 εκατ. ευρώ, πλέον τόκων (σήμερα στα 170 εκατ. ευρώ).

Επιβλήθηκε πρόστιμο στο Ελληνικό Δημόσιο, ύψους 4,4 εκατ. ευρώ ανά εξάμηνο καθυστέρησης από το 2017 μέχρι την εκτέλεση της απόφασης, και κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 5,5 εκατ. ευρώ.​

6ον. Η εταιρεία, διαχρονικά, επιδείκνυε σοβαρό έλλειμμα στην τήρηση των περιβαλλοντικών όρων του εργοστασίου, με κίνδυνο την άρση της Άδειας Λειτουργίας του, από το 2016.

7ον. Η εταιρεία διαθέτει απαρχαιωμένο εξοπλισμό που καθιστούσε τη ΛΑΡΚΟ μη ανταγωνιστική, ανεξαρτήτως των διεθνών τιμών του νικελίου.

Ενδεικτικά αναφέρω, σύμφωνα με την εικόνα που έχουμε από την εταιρεία, ότι ο βασικός εξοπλισμός της ΛΑΡΚΟ είναι της δεκαετίας του 1970, με το πιο πρόσφατο καμίνι να κατασκευάζεται το 1979, και έκτοτε να μην έχει γίνει καμία ουσιώδης επένδυση.

Απαιτούνται, συνεπώς, κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό της δραστηριότητας και την περιβαλλοντική συμμόρφωση.

Αυτή την εικόνα της εταιρείας παραλάβαμε ως Κυβέρνηση, το 2019, και εγώ τότε, ως Υπουργός Οικονομικών.

Με την έναρξη του σχεδίου εξυγίανσης, δηλαδή το νόμο που ψηφίστηκε για εγκατάσταση της Ειδικής Διαχείρισης, τον Μάρτιο του 2020, έγιναν άμεσες ενέργειες εξορθολογισμού του κόστους, τόσο σε επιχειρησιακό όσο και χρηματοοικονομικό επίπεδο, με τη συμβολή και των εργαζομένων, αφού η εταιρεία ήταν αδύνατον να συνεχίσει τη λειτουργία της με ζημίες 99 εκατ. ευρώ κάθε έτος.

Η εγκατάσταση της Ειδικής Διαχείρισης επιλέχθηκε από την Κυβέρνηση ως η μόνη λύση που θα μπορούσε να κρατήσει την εταιρεία ανοιχτή, χωρίς να βρεθούν οι εργαζόμενοι στον δρόμο.

Και ο στόχος, μέχρι σήμερα, επετεύχθη.

Αυτό οφείλεται και στην κρατική χρηματοδότηση από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για πρώτη φορά τα τελευταία έτη.

Χαρακτηριστικά, στο διάστημα αυτό (από το 2020) η μισθοδοσία των εργαζομένων καλύπτεται από το Δημόσιο, αν και το εργοστάσιο και τα μεταλλεία βρίσκονται απλώς σε διαδικασία συντήρησης και φύλαξης, με δαπάνη που έχει ξεπεράσει μέχρι στιγμής τα 100 εκατ. ευρώ.

Στην κατεύθυνση αυτή, υπήρχε – επί μακρόν – διαρκής ανανέωση των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων, ρύθμιση με σκοπό να διευκολύνουμε την καταβολή των ποσών του Εγγυητικού Κεφαλαίου Ζωής προς συνταξιούχους και λοιπούς δικαιούχους του ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου της πρώην ΑΣΠΙΣ, και προνομιακή κατάταξη των απαιτήσεων εργαζομένων και συνταξιούχων της ΛΑΡΚΟ από το ομαδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της Generalli στον πίνακα κατάταξης πιστωτών της εταιρείας.

Απόδειξη ότι, ως Κυβέρνηση, μας ενδιαφέρει η εταιρεία και οι εργαζόμενοί της.

Σε ότι αφορά τον διαγωνισμό για την πώληση των περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ, αυτός ολοκληρώθηκε το 2023, αλλά έκτοτε εκκρεμεί προσφυγή ενός από τους συμμετέχοντες στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Στόχος της Κυβέρνησης, αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, είναι η άμεση ολοκλήρωση της μεταβίβασης στον πλειοδότη.

Παράλληλα, όπως έχει ανακοινωθεί, από 29 Μαρτίου 2024, τα συναρμόδια υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εργασίας κατέληξαν σε δέσμη παρεμβάσεων για την οριστική διευθέτηση των εκκρεμοτήτων που σχετίζονται με την ΛΑΡΚΟ.

Στη δέσμη των παρεμβάσεων αυτών περιλαμβάνονται και μέτρα μεταβατικής κάλυψης των εργαζομένων με βάση αντίστοιχα μέτρα που είχαν ληφθεί σε άλλες επιχειρήσεις (π.χ. ναυπηγεία Σκαραμαγκά).

Το ζητούμενο συνεπώς είναι, μετά και τις τελευταίες δικαστικές αποφάσεις, να υλοποιηθούν αυτές οι πρωτοβουλίες, το συντομότερο δυνατόν.»